Ο ξυλοδαρμός από δεκάδες παλικαράδες μεταλλωρύχους σε βάρος τριών ατόμων, εκ των οποίων οι δύο γυναίκες, που συμμετέχουν στην κινητοποίηση κατά των μεταλλίων χρυσού στον Κάκαβο (σκουριές) έρχεται να συμπληρώσει το έργο και τις μεθόδους της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. και της El Dorado Gold.
Είναι μέθοδοι τρόμου προκειμένου απροσπέλαστα να καταστρέψουν την γύρω περιοχή και τον φυσικό της πλούτο.
Είναι γεγονός πως ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων των μεταλλείων έχει ταυτίσει την ύπαρξη του με τα στυγνά συμφέροντα της εταιρίας χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Ετοιμοπόλεμοι εδώ και καιρό, αναβαθμίζουν κάθε φορά τον ρόλο τους στην βία, πότε καταστρέφοντας πανό, πότε ξυλοκοπώντας κατοίκους στο φυλάκιο περιφρούρησης, πότε προστατεύοντας τον χώρο εξόρυξης και αποψίλωσης του δάσους, πότε επιτιθέμενοι σε γυναίκες κατά μόνας, πότε απειλώντας κάθε αντιστεκόμενο συγχωριανό τους.H εταιρεία κάνει τη δουλειά της και έχει κάθε λόγο για να το κάνει. Γράφει στα παλιά της τα παπούτσια το μέγεθος της οικολογικής και κοινωνικής καταστροφής, γιατί εκείνο που προέχει είναι το κέρδος που θα αποκομίσει και για το λόγο αυτό θα κάνει τα πάντα για να το εισπράξει. Το να μετατρέπονται όμως οι εργαζόμενοι σε εμπροσθοφυλακή των συμφερόντων της αναλαμβάνοντας τον πρόσθετο ρόλο του μπράβου και του τραμπούκου δε σηκώνει καμιά δικαιολογία. Ούτε καν αυτής της ανεργίας που είναι άμεση και υπαρκτή. Οι άνεργοι εργάτες έχουν δώσει μάχες αξιοπρέπειας που τους στοίχισαν ακόμα και τη ζωή αλλά έχουν συμμετάσχει και σε πολέμους που στοίχισαν τη ζωή των διπλανών τους και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μέσα σε αυτό το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που δημιούργησε η εταιρία και το προσωπικό της, έρχεται και η απαξιωμένη ΓΣΕΕ να «πυροβολήσει στον γάμο του καραγκιόζη» με το δελτίο τύπου που εξέδωσε στις 3 / 7. Αφού δεν είδε πουθενά κανένα συμβάν αγριανθρωπισμού, στην αρχή πατάει σε δύο βάρκες: και με την προστασία του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών και με την μεταλλευτική δραστηριότητα, για να πηδήξει στο τέλος μόνο σε μια καταλήγοντας: «μέχρι τότε όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να στερήσει κανείς τη δουλειά εκατοντάδων εργαζομένων στα μεταλλεία Χαλκιδικής, ούτε την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου, ούτε βεβαίως την προσδοκία για συνέχιση της επένδυσης που σχετίζεται με την άμεση δημιουργία 1300 επιπλέον θέσεων εργασίας στην περιοχή». Μάλιστα εγκαλεί τους δικαστές να επισπεύσουν την απόφαση που σχετίζεται με την λειτουργία των μεταλλείων.
Θα το πούμε ξεκάθαρα. Δεν είναι μόνο ότι η εργασία στον καπιταλισμό έχει προβλήματα (ανεργία, μισθοί πείνας κλπ), αλλά θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η εργασία σήμερα δημιουργεί προβλήματα. Όσο ο κόσμος της εργασίας θα κλείνει τα μάτια μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα άλλο τόσο θα βρίσκεται αντιμέτωπος με την καταστροφή που προκαλεί το αντικείμενο της δουλειάς του και με τις κοινωνικές αντιστάσεις που αναλογούν σε αυτή την καταστροφή.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΑΒΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΟΘΗΡΕΣ
ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ» ΑΓΟΡΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΩΝ ΤΗΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
