- Οι αγώνες δεν ποινικοποιούνται – Κάτω τα χέρια από τις Σκουριές και τους αγωνιζόμενους κατοίκους!
- Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία Αγώνας για τη Γη και την Ελευθερία
- Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, Συγκέντρωση 24/2 στην Μ. Παναγιά Χαλκιδικής
- Καθεστωτικά «απόβλητα» στην ΒΑ Χαλκιδική
- Σκουριές Χαλκιδικής, ο «προβοκάτορας λαός» σε δράση ενάντια στο χρυσό θάνατο
- Για τη φωτιά στις Σκουριές: Όλοι εμείς, ηθικοί αυτουργοί
- Οι χρυσές εποχές και ο χρυσός θάνατος
- Αποπηγάδι– Σκουριές: Ενάντια στο ξεζούμισμα της Γης
Οι αγώνες δεν ποινικοποιούνται
Κάτω τα χέρια από τις Σκουριές και τους αγωνιζόμενους κατοίκους! ↑
από Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική)
Με αφορμή τον εμπρησμό μηχανολογικού εξοπλισμού της «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ», τα ξημερώματα της Κυριακής 17/2, στήνεται μεθοδικά το νέο σκηνικό της κατασυκοφάντησης του δίκαιου, όσο και άνισου, αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, ενάντια στο καταστροφικό σχέδιο των εξορύξεων χρυσού. Στο ντεκόρ με τα αποκαΐδια προστέθηκαν: ο κ. Δένδιας, που έσπευσε επιτόπου να υποβάλλει τα διαπιστευτήριά του, ο εξοστρακισμένος από την κεντρική πολιτική σκηνή, με τη στάμπα της εμπλοκής σε σκάνδαλα και τωρινός δήμαρχος κ. Πάχτας, «τοπάρχης» και «μακρύ χέρι» της εταιρίας, σε ρόλο καταδότη και καταγγέλλοντα, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης, σε ρόλο αυτόκλητου υπερασπιστή της εταιρείας και ο πρόεδρος του σωματείου των μεταλλωρύχων, να απειλεί με εμφύλιο στην περιοχή.
Την εικόνα έσπευσαν να αναπαράξουν όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια του μνημονιακού τόξου, θεωρώντας πως έχουν μια χρυσή ευκαιρία να «παίξουν» στο προσφιλές γι αυτούς γήπεδο της «βίας» και της «ανομίας». Μιλούν για φθορά και καταστροφή ξένης ιδιοκτησίας, όταν η μόνη πραγματική φθορά είναι αυτή της καταστροφής του αρχέγονου δάσους των Σκουριών. Σε μια επίδειξη υποκριτικού ενδιαφέροντος για την περιοχή, αναλώνονται σε ένα μαζικό επικοινωνιακό παιχνίδι, με «εργαλεία» τις επενδύσεις και την ανάπτυξη (της εταιρείας).
Αυτοί που για, σχεδόν, τρεις δεκαετίες κρύβουν εσκεμμένα τις αντιδράσεις της πλειοψηφίας των κατοίκων της περιοχής, αυτοί που παρουσίαζαν σαν διαβούλευση τις συναθροίσεις με τα «στημένα» ακροατήρια, αυτοί που «έθαψαν» την επιστημονική αποδόμηση των διάτρητων μελετών της εταιρείας, ανακάλυψαν τώρα τον παράδεισο της απασχόλησης. Ένα ψεύτικο παράδεισο, αφού με την ενεργητική συνδρομή του κράτους, βαφτίζονται σε θέσεις μόνιμης απασχόλησης οι θέσεις των προγραμμάτων κατάρτισης, με υποχρέωση της εταιρείας για ολιγόμηνη απασχόληση, την οποία εταιρεία, μάλιστα, επιδοτεί το κράτος γι αυτήν την κοροϊδία σε βάρος παραπλανημένων ανθρώπων.
Το «δια ταύτα» αυτής της συμπαιγνίας κράτους, κεφαλαίου και ελεγχόμενων ΜΜΕ είναι ένα νέο, πιο ασφυκτικό, καθεστώς ελέγχου της κοινωνίας και των αγώνων που αναπτύσσονται. Είναι η κατεδάφιση και η ισοπέδωση στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Οι ανεξέλεγκτες προσαγωγές και συλλήψεις, η άτυπη (;) δημιουργία τράπεζας γενετικού υλικού, η ταύτιση της συμμετοχής σε αγώνες και κινητοποιήσεις με την ηθική αυτουργία σε πραγματικά ή κατασκευασμένα ποινικά αδικήματα και η εισαγγελική παραγγελία για πιθανή δικαστική διερεύνηση των κινητοποιήσεων δεν είναι μόνο η ζοφερή πραγματικότητα του σήμερα στην περιοχή της Χαλκιδικής. Είναι το αύριο που επιφυλάσσουν σε κάθε «σκίρτημα» αντίδρασης των πολιτών και των συλλογικοτήτων τους, σε κάθε γωνιά της χώρας.
Αυτές, οι ολοκληρωτικής έμπνευσης πρακτικές είναι ευθέως ανάλογες με το περιεχόμενο των εφαρμοζόμενων πολιτικών, που είναι προσανατολισμένες στην εκποίηση των δημόσιων υποδομών και του φυσικού πλούτου, στην υπερπροστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και στην εξαθλίωση της κοινωνίας.
Νομίζουν ότι θα κάμψουν, με αυτόν τον τρόπο, ένα ρωμαλέο κίνημα κατά του χρυσού στη Χαλκιδική και στη Β. Ελλάδα. Ξεχνούν τη μακρά παράδοση αγώνων και την αποφασιστικότητα των αγωνιζόμενων κατοίκων, που μας πάνε πίσω στους αγώνες της εποχής Μποδοσάκη (1977), αλλά και στις κινητοποιήσεις με επίκεντρο την Ολυμπιάδα (1996-97). Ξεχνούν, ακόμη, ότι αναπτύσσεται ραγδαία ένα ευρύ κίνημα υποστήριξης, στενά δεμένο με άλλα μέτωπα αγώνων, όπως αυτά της υπεράσπισης εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, της διαχείρισης των απορριμμάτων, της ενέργειας, της υπεράσπισης των δημόσιων χώρων κλπ.. Όσοι το αγνοούν αυτό, ας είναι έτοιμοι, να διαψευστούν με παταγώδη τρόπο, ελπίζουμε πολύ σύντομα.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά την αλληλεγγύη μας, ανεπιφύλακτα, χωρίς όρους και χωρίς αποστάσεις σκοπιμότητας.
Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία Αγώνας για τη Γη και την Ελευθερία ↑
από Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Το Σάββατο 16/2 στο χώρο της ανοιχτής εξόρυξης κάηκαν από αγνώστους ένα μέρος των εγκαταστάσεων και των μηχανημάτων της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. Ακολούθησε κύμα προσαγωγών με εισβολές σε σπίτια ενώ έχει πραγματοποιηθεί προς το παρόν μια σύλληψη.
Πουθενά στον κόσμο οι εξορύξεις του χρυσού δεν έγιναν μετά βαίων και κλάδων. Από την Αφρική μέχρι τη Λατινική Αμερική ο χρυσός είναι συνδεδεμένος με εξεγέρσεις, με νεκρούς με φυλακίσεις.
Μόνο αφελείς ή πολιτικάντηδες αγνοούν ή αποκρύπτουν αυτήν την πραγματικότητα. Μόνο αφελείς ή πολιτικάντηδες “έξω” βλέπουν αγωνιστές και “μέσα” προβοκάτορες. Εδώ και παραπάνω από ένα χρόνο, οι Σκουριές είναι ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στην εταιρεία και τους κατοίκους των γύρω περιοχών, γιατί οποιαδήποτε συζήτηση, οποιαδήποτε διαβούλευση ήταν αντιμέτωπη με την ίδια διαταγή: Το βουνό ανήκει στην εταιρεία και το κράτος θα είναι εκεί για να προστατεύσει τα συμφέροντά της.
Εκατοντάδες αστυνομικοί και σεκιουριτάδες σαν ιδιωτικός στρατός, επιστρατευμένοι εργαζόμενοι σε ρόλο τραμπούκου, συρματοπλέγματα παντού. Το τοπίο στον Κάκκαβο τελεί υπό καθεστώς κρατικού και ιδιωτικού ολοκληρωτισμού. Η αγριότητα της καταστολής ειδικά στην τελευταία κινητοποίηση θα μπορούσε να είχε αφήσει πίσω της νεκρούς. Άφησε πολλούς τραυματίες και δεκατέσσερις συλλήψεις.
Ο τσαμπουκάς του κράτους και της εταιρείας αναπτύσσουν πράγματι την περιοχή. Η ανάπτυξη των δυνάμεων καταστολής όχι μόνο στο βουνό αλλά και μέσα στα χωριά που αντιστέκονται είναι η πρώτη σοβαρή επένδυση της ανοιχτής εξόρυξης αλλά και προϋπόθεσή της. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες τα γεγονότα του Σαββάτου δεν κρύβουν κανένα μυστήριο, ούτε πράκτορες, ούτε προβοκάτορες. Εξάλλου ο Κάκκαβος απ’ την Κατοχή έκρυβε θαρραλέους. Και σε αγώνες που ο θάνατος δεν είναι λογοτεχνική επινόηση για να συγκινήσει αλλά πραγματική απειλή, κάπου κάπου χρειάζεται λίγο περίσσιο θάρρος για να τον αντιμετωπίσεις και πολιτική αξιοπρέπεια για να αναγνωρίσεις τις διαδρομές της αντίστασης στους κανόνες του.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, Συγκέντρωση 24/2 στην Μ. Παναγιά Χαλκιδικής ↑
από Αγρός, αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος
Όλος ο καθεστωτικός εσμός με σύμπνοια έσπευσε να καταδικάσει τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το περασμένο Σάββατο στις Σκουριές, εκεί που η «Ελληνικός Χρυσός» σε σύμπραξη με την καναδική El Dorado επιχειρούν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της φύσης και των τοπικών κοινωνιών. Τα εκτενή ρεπορτάζ των μίντια –που έμοιαζαν περισσότερο με πολεμικά ανακοινωθέντα του υπουργείου τύπου της κυβέρνησης- η παρουσία του ίδιου του υπουργού προστασίας του πολίτη στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής και του αρχηγού της Αστυνομίας, οι καταγγελίες από όλο το φάσμα του κομματικού συρφετού, αναδεικνύουν τις επιπλέον σημασιοδοτήσεις του «έργου». Το σκάψιμο του βουνού και η αποψίλωση του δάσους είναι στοίχημα για τους «από πάνω». Το συγκεκριμένο «έργο» πρέπει να προχωρήσει γιατί έπονται κι άλλα τέτοια. Ο αγώνας αυτός πρέπει να καμφθεί για να μην αποτελέσει παρακαταθήκη που θα ενθαρρύνει αντίστοιχους αγώνες.
Οι δυναμικές κινητοποιήσεις των κατοίκων μέχρι και τον περασμένο Οκτώβριο αντιμετωπίστηκαν με μια πρωτοφανούς αγριότητας καταστολή, με αποκορύφωμα τη διαδήλωση στις 21 Οκτώβρη στις Σκουριές, όπου αστυνομικές δυνάμεις έπνιξαν τον κόσμο στα χημικά, ρίχνοντας ακόμα και σε ευθεία βολή προς τους κατοίκους, ακόμα και μέσα στα οχήματά τους, χτυπώντας ανελέητα και συλλαμβάνοντας πολλούς εξ αυτών. Τα mediaαποσιώπησαν τα γεγονότα –προστατεύοντας έτσι εκτός των άλλων και τον μεγαλοεπιχειρηματία Μπόμπολα, στον οποίο ανήκει το 5% της εταιρείας εξόρυξης χρυσού στην περιοχή. Μέρος της ίδιας κατασταλτικής στρατηγικής είναι κι ο σφοδρός ιδεολογικός πόλεμος που εξελίσσεται μέχρι σήμερα στα κανάλια και τον αστικό τύπο για τα γεγονότα του περασμένου Σαββάτου, υποσκιάζοντας συστηματικά τον μακροχρόνιο αγώνα των κατοίκων ενάντια στις εταιρείες και παρουσιάζοντάς τους, σύμφωνα με τον προσφιλή για την αστυνομία χαρακτηρισμό, ως εν δυνάμει «τρομοκράτες». Ταυτόχρονα, ο κατασταλτικός πόλεμος εξελίσσεται και με υλικούς όρους: πολλές δεκάδες κάτοικοι προσάγονται στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα για να δώσουν γενετικό υλικό –κάποιοι μάλιστα απάγονται από τα σπίτια τους για τον ίδιο λόγο, χωρίς να μπορούν για ώρες να ενημερώσουν τους οικείους τους. Με αυτόν τον τρόπο ποινικοποιείται, έστω και άτυπα, η συμμετοχή στον αγώνα, ενώ παράλληλα, επιχειρείται να διαχυθεί ένα κλίμα τρόμου. Το μήνυμα είναι απλό: το κράτος εκδικείται όσους αγωνίζονται κι αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο καθένας και να συμμορφώνεται.
Από την άλλη, ενεργοποιείται η γνωστή, κυρίαρχη ρητορεία για την ωφελιμότητα του «έργου». Ο μύθος περί ξεπεράσματος της ανεργίας με τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, είναι πρώτο στη λίστα –παλιά και δοκιμασμένη συνταγή για να φτιάξεις εκείνο το αντιδραστικό, ανθρώπινο δυναμικό από εκείνους που κοιτάνε μόνο τη «δουλίτσα» τους και που θα προσπαθήσει να υποσκάψει από τα μέσα τον αγώνα. Κι ας γεμίσει το βουνό κρατήρες, ας γίνει κρανίου τόπος η περιοχή και αδύνατη η ζωή στην περιοχή… Η επιχείρηση πλασάρεται ως φιλική για το περιβάλλον, ενώ ακόμη κι ο πιο αδαής γνωρίζει ότι μόνο καταστροφή θα προκαλέσει. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και η επίκληση στο «εθνικό καθήκον» για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης. «Οι πολυεθνικές χρειάζεται και πρέπει να δραστηριοποιηθούν ανενόχλητα», λένε, «για να μας σώσουν από την φτώχεια και την εξαθλίωση». Ο ίδιος ο Σαμαράς διαβεβαίωσε με ανακοίνωσή του γι΄αυτό, σπεύδοντας να προσθέσει ότι οι εκκρεμότητες σχετικά με τα νομικά του «έργου» θα κλείσουν εντός ολίγων ημερών (προφανώς έδωσε εντολή στα τσιράκια του στο ΣτΕ να δώσουν άμεσα το τελικό πράσινο φως στην εταιρεία). Ταυτόχρονα, οι δηλώσεις περί διασάλευσης του «ειρηνικού βίου των Ελλήνων» και της «δημοκρατικής ομαλότητας» με τέτοιες ενέργειες, όπως ακούστηκε από εκπρόσωπο της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης, πέρα από τις επικλήσεις στα ψευδεπίγραφα της «εθνικής συνοχής» και της «δημοκρατίας», επιδιώκουν να μονοπωλήσουν την ανάγνωση της πραγματικότητας, να υποβάλλουν τον τρόπο που εκτιμούμε και ερμηνεύουμε τα πράγματα, να ωραιοποιήσουν την ασχήμια. Ο καθημερινός βίος για τους «από κάτω» δεν είναι ειρηνικός, και ποτέ δεν ήταν τέτοιος. Οι ουρές στις κατά τόπους διευθύνσεις απορίας και στους ΟΑΕΔ, τα εκατοντάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, τα ατέλειωτα συσσίτια για ένα πιάτο φαγητό δεν αφήνουν αμφιβολίες.
Το βράδυ του Σαββάτου 16 Φλεβάρη ομάδα ατόμων αιφνιδίασε και ακινητοποίησε τους σεκιούριτι των εγκαταστάσεων στο βουνό και πυρπόλησε οχήματα και υποδομές της εταιρείας.
Μακριά από κάθε είδους θεσμικές καταγγελίες και γλοιώδεις δηλώσεις νομιμοφροσύνης, οι μορφές του αγώνα κρίνονται από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους, τους ανθρώπους που συγκρούονται ενάντια στο βάρβαρο καθεστώς που θέλουν να μας επιβάλλουν.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
Αγρός, αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος
Καθεστωτικά «απόβλητα» στην ΒΑ Χαλκιδική ↑
από Ραδιοφράγματα
Για παραπάνω από 15 χρόνια η αντίσταση των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής ενάντια στις προσπάθειες ντόπιων και υπερεθνικών αφεντικών για την δημιουργία μεταλλείων εξόρυξης χρυσού, παρακάμπτεται από τα καθεστωτικά μέσα και επιμελώς αποκρύπτεται σε μια προσπάθεια συγκάλυψης του περιβαλλοντολογικού εγκλήματος που συντελείται στην περιοχή. Η «ανάπτυξη» του καπιταλισμού και η υπερμεγιστοποιήση των κερδών του κεφαλαίου όλα αυτά τα χρόνια συστρατεύει όλο το συρφετό της κυριαρχίας σε μια προσπάθεια λασπολόγησης και στοχοποίησης των αγωνιζόμενων με σκοπό την υποβάθμιση των αξιώσεων τους και την αποκαθήλωση τους από τις συνειδήσεις των υπόλοιπων κομματιών της κοινωνίας, ως μια ακόμη συντεχνιακού τύπου κοινωνική ομάδα με μικροκομματικά ενίοτε συμφέροντα. Η αναγωγή από τα αστικά ΜΜΕ του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού σε διπολικές κομματικές και πολιτικάντικες διαφορές, εξοστρακίζει περίτεχνα το προκείμενο, ως μια πολιτικού και θεσμικού τύπου διαφορά με τα όποια υπεραξιακά οφέλη για την μία ή την άλλη πλευρά. Και ενώ στην περιοχή των Σκουριών τα σκαπτικά μηχανήματα της «ανάπτυξης» ισοπεδώνουν χιλιάδες στρέμματα αρχέγονου δάσους, ανοίγουν δρόμους προς τα εργοστάσια επεξεργασίας, βάζουν φουρνέλα για την ανατίναξη του βουνού, καταστρέφουν το περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα των χωριών, δημιουργούν χώρους απόθεσης τοξικών αποβλήτων, εξοντώνουν την πανίδα του τόπου και υπονομεύουν την ποιότητα ζωής, στον κυρίαρχο λόγο γίνεται αναφορά για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για επενδύσεις αφεντικών και για «υποτιθέμενα» κέρδη του κράτους.
Οι κάτοικοι των γύρω χωριών δεν έχουν να αντιμετωπίσουν στις διεκδικήσεις τους για αξιοπρέπεια και δικαίωμα στην ζωή, μόνο την δολοφονική βία των δυνάμεων καταστολής του κράτους και τις τρομοκρατικές μεθόδους από τους τραμπούκους εργαζόμενους της «Ελληνικός Χρυσός», θυγατρικής της καναδέζικης «El Dorado» και της εγχώριας «Ελάκτωρ», βρίσκονται επιπλέον αντιμέτωποι και με την γκεμπελική προπαγάνδα των ΜΜΕ, που δεν χάνουν την ευκαιρία να απλώνουν τον μανδύα της «ανομίας» πάνω σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας νομιμοποιώντας στις συνειδήσεις την επίθεση της κυριαρχίας σε οιαδήποτε αντιστεκόμενη κοινωνική ομάδα. Έτσι μετά την επίθεση 40 ατόμων στο εργοτάξιο της «Ελληνικός Χρυσός» τα ξημερώματα της 17 Φεβρουαρίου και την πυρπόληση και καταστροφή γραφείων, σκαπτικών μηχανημάτων και άλλων υποδομών, όλα τα καθεστωτικά μέσα πλήρως εναρμονισμένα με την κυρίαρχη γραμμή υιοθέτησαν την άποψη περί ηθικής αυτουργίας σε πράξεις «ανομίας» όσων αντιστέκονται στα μεταλλεία εξόρυξης χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική, προτάσσοντας τα λαβωμένα συμφέροντα των αφεντικών ως πλήγμα στην ευρύτερη κοινωνική και «εθνική» προσπάθεια ανάτασης από την κρίση του καπιταλισμού και την διαφυγή από την συνθήκη έκτακτης ανάγκης που τα ίδια έχουν δομήσει.
Κράτος και κεφάλαιο είναι ο μόνος ηθικός αυτουργός για την καταστροφή του φυσικού πλούτου που συντελείται στο βουνό του Κάκκαβου και η μοναδική «ανομία» που διαδραματίζεται είναι η ύπαρξη των εργοταξίων της «Ελληνικής Χρυσός» στις Σκουριές. Οι ανυποχώρητοι αγώνες των αντιστεκόμενων κατοίκων για την γη και το νερό δεν κάμπτονται ούτε τρομοκρατούνται, θα συνεχίζουν να απαντούν με την δυναμική και την αδιάλλακτη στάση τους σε κάθε προσπάθεια ποινικοποίηση τους, θα συνεχίζουν να μάχονται ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής τους, αντιμέτωποι με κράτος ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά.
Αλληλεγγύη στον ανυποχώρητο αγώνα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία εξόρυξης χρυσού
Συνέλευση αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοφώνου Ραδιοφράγματα
Σκουριές Χαλκιδικής, ο «προβοκάτορας λαός» σε δράση ενάντια στο χρυσό θάνατο ↑
από ΡΕΣΑΛΤΟ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και ΡΗΞΗΣ
Μεταλλεία χρυσού, επενδύσεις, οικονομική ανάπτυξη. Μπόμπολας, ελληνικό κράτος, El Dorado Gold(πολυεθνικός όμιλος εξόρυξης χρυσού καναδικών συμφερόντων), fast track διαδικασίες. Αποψίλωση δασών, ανατίναξη βουνών, εργοστάσια επεξεργασίας, ανοιχτές λεκάνες απόθεσης τοξικών αποβλήτων, καταστροφή του περιβάλλοντος, του υδροφόρου ορίζοντα, των χωριών, των αγροτικών δραστηριοτήτων και της καθημερινότητας των κατοίκων. ΜΑΤ, ξύλο και χημικά μέσα στο βουνό για την εγκατάσταση της εταιρείας, την έναρξη των εργασιών, την εξόρυξη και χημική επεξεργασία 0,18gr χρυσού ανά τόνο. Εργαζόμενοι-γενίτσαροι που έχουν επιτεθεί κατ’ επανάληψη στους αγωνιζόμενους κατοίκους σε ρόλο μισθωμένων τραμπούκων της εταιρείας. Χιλιάδες κάτοικοι που αγωνίζονται εδώ και χρόνια ενάντια στο χρυσό θάνατο με λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά, με εκδηλώσεις, ενημερώσεις και κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις, με πορείες μέσα στο βουνό, με συγκεντρώσεις στα δικαστήρια για τους πολλούς συλληφθέντες από τις κινητοποιήσεις στο όρος Κάκαβος (Β.Α. Χαλκιδική).
Κι ενώ 3.450 στρέμματα αιωνόβιου δάσους έχουν ήδη αποψιλωθεί από την εταιρεία με την έγκριση του δασαρχείου (με διαδικασίες fast track) και η εταιρεία είχε καταθέσει αίτηση για αποψίλωση άλλων 1.770 στρεμμάτων, το βράδυ του Σαββάτου 16 Φλεβάρη ομάδα ατόμων αιφνιδίασε και ακινητοποίησε τους σεκιούριτι των εγκαταστάσεων στο βουνό και πυρπόλησε τα οχήματα και τις υποδομές.
Από εκείνο το βράδυ και μετά ένα κλίμα ιδεολογικής και αστυνομικής τρομοκρατίας έχει απλωθεί στην περιοχή. Τα ΜΜΕ καθ’ υπόδειξη των αφεντικών τους σκούζουν για κουκουλοφόρους, για καταστροφή των επενδύσεων, για απώλειες θέσεων εργασίας. Τα κόμματα διαγωνίζονται ποιο θα καταδικάσει εντονότερα την πράξη. Ο απίθανος κύριος Δένδιας ανέβηκε στην περιοχή για να κάνει δηλώσεις σχετικά με τη διασφάλιση της νομιμότητας, την εντατική έρευνα ανακάλυψης των δραστών, την παραδειγματική τιμωρία όσων θεωρηθούν υπεύθυνοι. Η αστυνομία προχώρησε σε κατ’ οίκον έρευνες, σε προσαγωγές αγωνιζόμενων κατοίκων και σε κλήσεις δεκάδων ατόμων για δείγμαDNA με την απειλή της δίωξης για απείθεια σε όσους δεν παρουσιάζονταν, δε συνεργάζονταν και δεν έδιναν δείγμα από το γενετικό τους υλικό. Πρακτικές οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κατηγορουμένων για συγκρούσεις, ένοπλες ενέργειες κλπ αλλά αποδεικνύεται περίτρανα ότι δε θεσπίστηκαν για να εφαρμοστούν μόνο στους αναρχικούς αλλά σε κάθε εστία ανυποχώρητης και αδιάλλακτης αντίστασης. Ενάντια στον «προβοκάτορα λαό».
Ωστόσο, όσο κι αν καταστέλλουν και τρομοκρατούν δε θα καταφέρουν ποτέ να κάμψουν το δίκιο, το πάθος και την αποφασιστικότητα των αγώνων για ζωή με αξιοπρέπεια. Στεκόμαστε αταλάντευτα στο πλευρό των αγωνιζόμενων κατοίκων ενάντια σε κράτος, μεγαλοεργολάβους, ευρωπαϊκά διευθυντήρια, πολυεθνικούς ομίλους, δυνάμεις καταστολής. Ο καπιταλισμός είναι μια μηχανή θανάτου. Η ανάπτυξη τους θέλει να αποτελειώσει ότι άφησε όρθιο η κρίση τους.
Για τη φωτιά στις Σκουριές: Όλοι εμείς, ηθικοί αυτουργοί ↑
από Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
Όλοι εμείς που τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο (που από τύχη δεν σκότωσαν τα ΜΑΤ) ήμασταν στον Κάκαβο και στις Σκουριές.
Όλοι εμείς που συγκρουστήκαμε στο βουνό κοντά στο εργοτάξιο.
Όλοι εμείς που διαδηλώσαμε στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στην Ιερισσό, στο Κιλκίς ενάντια στη λεηλασία της περιοχής από το πολυεθνικό και κερδοσκόπο κεφάλαιο της εταιρίας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, τους υπεργολάβους της EL DORADO.
Όλοι εμείς και ένας ολόκληρος λαός είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί.
Είχαν δημιουργήσει ένα καθεστώς κατοχής σε ολόκληρη την περιοχή με ιδιωτικούς στρατούς, με μόνιμη παρουσία όλων των μονάδων της αστυνομίας, με εισβολές στα σπίτια, με δικαστικές διώξεις, με εκβιασμούς. Και όλα αυτά για να τους πείσουν με τη βία ότι ενεργούν για το καλό τους.
Με πρόσχημα την ανάπτυξη και με θεσμικούς εκβιασμούς τύπου FAST TRACK προχωρούσαν την επένδυση όλο και πιο λησταρχικά προς το βουνό και το περιβάλλον απαιτώντας κάθε τόσο χιλιάδες στρέμματα προς υλοτόμηση, χιλιάδες στρέμματα γης για εξόρυξη.
Η ιδεολογία της ανάπτυξης δεν πείθει πλέον κανέναν, μετά τα 200 χρόνια βιομηχανικής κοινωνίας και του συνακόλουθου καπιταλισμού. Όλοι έμαθαν τι σημαίνει ανάπτυξη στις πλάτες της φύσης και του ανθρώπινου γένους.
Δεν απευθύνονται σε ιθαγενείς, αυτό θα το διαπιστώνουν όσο η δικτατορία της οικονομίας προσπαθεί να επιβάλλει την πρωτοκαθεδρία της στο σύνολο των κοινωνικών αξιών.
Φωτιά στις Σκουριές: Η ισορροπία του φυσικού περιβάλλοντος με τον ανθρώπινο πολιτισμό επί τω έργω. Τα ΜΜΕ λύσσαξαν με τη σιωπή τους όσο το έγκλημα κατά της φύσης γινόταν, και τώρα λύσσαξαν με τις κραυγές του αναθέματος και της συκοφαντίας προστατεύοντας τα αφεντικά, ντόπια και ξένα.
Με την κοινωνία, με τους αγώνες, άμεση δράση-άμεση δημοκρατία.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ
Οι χρυσές εποχές και ο χρυσός θάνατος ↑
από Θερσίτης
Με αφορμή το σαμποτάζ των εγκαταστάσεων της Ελληνικός Χρυσός, μπήκε μπροστά όλος ο γνωστός συρφετός: καναλάρχες, Media, υπουργοί, καλοθελητές κάτοικοι (επί πληρωμή) των περιοχών που “πλήττονται από την επένδυση”, οι “ανώνυμοι” φασίστες που σέρνονται ως πατριώτες σχολιαστές στα ιντερνετικά πόρταλ ενημέρωσης, ο δήμαρχος Ουρανούπολης Πάχτας και πρώην υπουργός για το Βατοπέδι-Πόρτο Καρράς και όχι μόνο… (και εντάξει όλοι οι άλλοι, ο αγώνας της εθνικής κυβερνήσεως ενάντια στην διαφθορά χωράει και τον Πάχτα;)
Ω! τί παράδοξη συμμαχία, θα αναφωνούσαν οι «ανυποψίαστοι». Στην πραγματικότητα, η εικόνα των τελευταίων 48ωρών στο επίπεδο της προπαγάνδας και του ιδεολογικού πολέμου ενάντια στον αγώνα των κατοίκων των χωριών της βορειοανατολικής Χαλκιδικής, είναι ο καθρέφτης της συστημικής στρατηγικής και κατεύθυνσης: η επιτάχυνση της λεηλασίας ανθρώπων και περιβάλλοντος με αφορμή την “επάρατο κρίση της εθνικής οικονομίας” απαιτεί τη συγκρότηση μιας ευρύτερης κοινωνικής-ιδεολογικής συμμαχίας, που δεν στηρίζεται απλά στον “παραδοσιακό” κοινωνικό αυτοματισμό αλλά δομείται πάνω στη βάση μιας ρητορείας έκτακτης ανάγκης, η οποία με τη σειρά της ανατροφοδοτεί τις εκφασισμένες κοινωνικές δυναμικές και συστημικές προοπτικές.
Από την άλλη πλευρά τα αριστερά δεκανίκια του συστήματος, ελεεινολογούν και πάλι για προβοκάτσιες, ύποπτες κινήσεις, “ενέργειες που απορρίπτει η τοπική κοινωνία” και “πάνε πίσω τον αγώνα”. Γνωστά, γνωστότατα…
Ο αγώνας των κατοίκων των χωριών ΒΑ Χαλκιδικής, εκ των πραγμάτων είναι “άνομος”. Δεν επιθυμεί “ανάπτυξη”, δεν επιθυμεί συνδιαλλαγή, είναι οργισμένος και αδιάλλακτός. Η επιλογή των μέσων αυτού του αγώνα κρίνονται μόνο από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους και όχι από συμμαχίες “προθύμων” είτε από αριστερές πρωτοπορίες “κοινωνικών κινημάτων”.
Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι δεν ήταν τόσο καιρό μόνοι, δεν θα μείνουν μόνοι.
Η αλληλεγγύη μας είναι αδιαπραγμάτευτη.
ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΧΡΥΣΟΥ
Αποπηγάδι– Σκουριές: Ενάντια στο ξεζούμισμα της Γης ↑
από Αλογόμυγες
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΠΗΓΑΔΙΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΔΙΚΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/2 – 9 π.μ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΧΑΝΙΩΝ
Για άλλη μια φορά στο πλαίσιο της ευρύτερης καταστολής, με σκοπό να καταβροχθίσουν ότι έχει απομείνει και από την άλλη να μας πείσουν ότι αυτό είναι αναπόφευκτο, το κράτος και τα μαγαζάκια του, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών, προσπαθούν να φιμώσουν τους αγωνιστές και να τους στείλουν στον καναπέ τους. Ακόμα χειρότερα, πέρα από το «μάθημα» που θέλουν να δώσουν σε όσους ανθρώπους αντιδρούν, προσπαθούν να λειτουργήσουν παραδειγματικά σε όσους εξετάζουν ακόμα το ενδεχόμενο να σηκωθούν από αυτόν, να βγουν στους δρόμους, στα δάση, στα βουνά και να υπερασπιστούν τους ίδιους, τα άλλα ζώα και τη φύση.
Από την κατασκευή του καταστροφικού αιολικού «δάσους» της γαλλικής πολυεθνικής EDF και των θυγατρικών της στο Αποπηγάδι, μέχρι το ξερίζωμα φυσικών ζωντανών δασικών εκτάσεων για την εγκατάσταση μεταλλείων χρυσού και χαλκού της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ (θυγατρικής της καναδικής πολυεθνικής Eldorado Gold Corporation) στις Σκουριές της Β.Α. Χαλκιδικής, παίζεται ένα έργο που δεν έχει ξεκινήσει τώρα. Από την αρχή της συστηματικής εξόρυξης τα ορυχεία αποτελούσαν πηγή αιματοβαμμένου πλούτου πάνω στις πλάτες ανθρώπινων και μη δούλων, ξεζουμίζοντας και δηλητηριάζοντας τους ίδιους και τη γη. Σήμερα αντί για τα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, μας πουλάνε παραμύθια πράσινης ανάπτυξης, επενδύσεων και θέσεων εργασίας που, όχι μόνο δεν πείθουν κανένα, αλλά δείχνουν και το θράσος τους. Από τη μια μαστίγιο και εξαθλίωση που οι ίδιοι δημιούργησαν και από την άλλη η λύση-καρότο. Και αυτοί που δεν πείθονται, βρίσκονται στο στόχαστρο.
Καταστολή, προσαγωγές, συλλήψεις και μπόλικο ξύλο από εταιρείες, κράτος και τους μπράβους τους που επιτίθενται άμεσα ή με πιο περίτεχνα «δημοκρατικά» μέσα και κατηγορίες καθημερινής πλέον χρήσης: τελικά ποιοι πάνε να «προκαλέσουν βαριές σωματικές βλάβες» τώρα και στο μέλλον καταστρέφοντας νερό, γη, οξυγόνο, και όσους εξαρτώνται από αυτά; Η εφαρμογή του νόμου και η δικαιοσύνη τους βρίσκουν στο λεξικό της εξουσίας ορισμούς πολύ διαφορετικούς από τους δικούς μας. Στο δικό μας λεξικό ερμηνεύονται ως τραμπουκισμός, επιβολή των συμφερόντων τους, στοχοποίηση, λεηλασία. Αυτά που ονομάζουν «παράνομη βία», «στάση», «αντίσταση» και «ηθικό αυτουργό» για μας σημαίνουν υπεράσπιση της ζωής με λόγο και με πράξη και ανάγκη για συλλογικοποίηση του αγώνα.
Η θέληση για εξουσία και υποταγή δεν σταματά πουθενά. Ούτε πάνω στους ανθρώπους, ούτε στα άλλα ζώα, ούτε στη γη που τους δίνει ζωή.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ/ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ/ΟΙ
Αλογόμυγες
